‘s Woenzus vur Allerziele kwaam ik mèdde ons over ut Hisse kerrukhof getròjje. Wèlliej gonge efkus kèèke wætter vur ut oag van ut kerkvollek gedòn moes wòrre vur Allerziele. Ondanks dæt korróna is dees joar, gudde plægtighæd sondus op de Hisse begraafplòts tòg gewoan dur. Daander jòrre waar ut door daags tevurre aalt kaèi gezellig. Alleman waar door dan druk mèh unne hantviiger ut kraws ònt sgònviige . Æn mènne harde borsel wiere de name sgòngeborselt diej òlling gruujn waare geworre dur den ònslag. Æs dæ kloor waar wier der nog èfkus mèh un klaèn griesselke ut zaant taène ut graf gegrieselt.

    
Jòrre treug hèk rondelum ut graf van onze Vòdder æn ons Mama un pòr zækskes grijs stintjes awtgestraèjt. Naw hoef ik neujt niej mèr te griesele æn der kömt door ok neujt gènne bogt mer stòn. Niiven ut graf van ons taws eest graf van Mriekus van Franskes. Diej hih ook aalt niive ons taws gewond!! Zun vraw , Bertha van Peer Jost Sèèmes, waar van klænsaf un vriendin van Mama’s. Ons aaw búrlööi légen der ok aalt sgòn bèh, vein ik. Dæ kömt umdæsse keinder hèn diej alle jòrre mèh veul zörrig vur dæ graf zörge. Naw lih ons búrt door dus vort vur uwwig vlak bèh mekare. Naw ja, vur uwwig is wel un bietje lang. Æs ge op ut kerrukhof rontkèkt, ziede hiil veul plòtse wor úrst iemes begrave waar. Diej grave hen ze gerömt zovulles. Ik vein dæ mar un lèllik woord. Mèn grutje lih al seins 1953 op ut Hisse kerrukhof van His. Door hurt ze ok taws, want ut is un ægte Hisse. Æn æst òn mèn lih, blesse door vur uwwig lége. Ik hoop mar dæt den zòtterig wir sgòn weer wort. Dan krööp ik poetsent over de zærk van mun bruur, van Vodders æn Mama’s, van mèn sgònaawlöoi æn ok van ons grutje. Dan zek wir efkus hiil digt bèh hullie, zonder dæt vur iemus koat kan.

Bært van Trientjes